Harici Bellek

Harici bellek, bir bilgisayar sisteminde yer alan dahili belleklerin kapasitesinin yetersiz kaldığı durumlarda, verilerin saklanması ve işlenmesi için kullanılan bir tür bellektir. Harici bellekler, bilgisayar sistemine dışarıdan bağlanan ve genellikle taşınabilir olan cihazlardır.

Harici bellekler birçok farklı türde olabilir. Bazı yaygın harici bellek türleri şunlardır:

• Sabit diskler (hard disk): Genellikle en yaygın kullanılan harici bellek türüdür. Büyük kapasiteleri ile bilgisayar sistemlerinde verilerin uzun süreli olarak depolanmasını sağlarlar.
• Flash bellekler: Taşınabilir, küçük boyutlu ve kapasiteleri düşük olan bir tür harici bellektir. USB bellek olarak da bilinirler.
• SD kartlar: Dijital kameralar, mobil cihazlar ve tabletler gibi cihazlarda kullanılan bir tür harici bellektir.
• Harici diskler: Sabit disklerin taşınabilir versiyonudur ve birçok farklı kapasite seçeneği sunarlar.
• Optik diskler: CD, DVD ve Blu-ray diskler gibi optik medya türleridir. Genellikle veri yedekleme veya veri dağıtımı için kullanılırlar.

Harici bellekler, bilgisayar sistemlerindeki veri saklama ihtiyacını karşılamak için tasarlanmıştır. Genellikle daha yavaş erişim sürelerine sahip olabilirler, ancak taşınabilirlikleri sayesinde verilerin kolayca taşınması ve paylaşılması mümkündür.

Sabit Diskler

Sabit disk, verilerin saklandığı ve bilgisayarın işletim sistemi ve diğer programlarının yüklendiği bir depolama aygıtıdır. Sabit diskler, manyetik disklerin dönen bir plaka üzerindeki manyetik kaplamasına veri yazarak ve bu verileri okuyarak çalışır. Bilgisayarın açılışında ve programların yüklenmesinde sabit disklerin hızı önemlidir çünkü bu işlemler, sabit diskin verileri okuma ve yazma hızına bağlıdır.

Sabit diskler, dahili veya harici olarak kullanılabilir. Dahili sabit diskler, bilgisayarın anakartına veya disk kontrolcüsüne doğrudan bağlıdır ve bir bilgisayarda genellikle en az bir tane vardır. Harici sabit diskler, USB veya Thunderbolt gibi bağlantı noktaları aracılığıyla bilgisayara bağlanan ve genellikle taşınabilir olan sabit disklerdir.

Sabit diskler, boyut, depolama kapasitesi, dönme hızı ve arayüz türü gibi faktörlere göre farklı tiplerde gelirler. Bazı yaygın sabit disk türleri şunlardır:

• IDE (Integrated Drive Electronics): IDE sabit diskler, paralel ATA (PATA) arabirimini kullanarak bağlanır ve düşük veri transfer hızlarına sahiptir. Günümüzde pek kullanılmamaktadır.
• SATA (Serial ATA): SATA sabit diskler, seri ATA arabirimini kullanarak bağlanır ve daha yüksek veri transfer hızlarına sahiptir. Günümüzde yaygın olarak kullanılan bir türdür.
• SCSI (Small Computer System Interface): SCSI sabit diskler, daha yüksek veri transfer hızlarına sahip olmak için özellikle sunucular ve iş istasyonları gibi yüksek performans gerektiren sistemlerde kullanılır.
• SAS (Serial Attached SCSI): SAS sabit diskler, SCSI'nin seri bir versiyonu olarak daha yüksek veri transfer hızlarına sahip ve genellikle sunucular ve iş istasyonları gibi yüksek performans gerektiren sistemlerde kullanılır.

Sabit diskler, yüksek depolama kapasitesine sahip olmaları ve uzun ömürleri nedeniyle yaygın bir depolama yöntemidir. Ancak, mekanik parçaların varlığı nedeniyle, sabit diskler, çarpma veya darbelere karşı hassas olabilir ve yüksek sıcaklıklarda çalışmaya uygun olmayabilir. Ayrıca, sabit disklerde veri kaybı riski vardır ve veri kurtarma işlemi maliyetli olabilir.

Flash Bellek

Flash bellek, bilgisayarların hafıza ihtiyacını karşılamak için kullanılan bir depolama teknolojisidir. Bu depolama birimi, çiplere yerleştirilmiş yanıltıcı bellek hücrelerinden oluşur. Her hücre, bir transistor ve bir kapasitörden oluşur ve bir elektrik yükü tutar. Flash bellek, EEPROM'a benzer, ancak EEPROM'da her hücreyi silmek ve yeniden programlamak için ayrı bir voltaj gerektirirken, flash bellek bu işlemi daha hızlı ve daha verimli bir şekilde yapabilir.

Flash bellek, çeşitli boyutlarda ve formatlarda gelir ve kullanım amaçlarına göre değişir. USB sürücüler, SD kartlar, SSD'ler, akıllı telefonlar ve tabletlerde sıklıkla kullanılır. Birçok flash bellek türü hızlı veri aktarımı, dayanıklılık, taşınabilirlik, düşük güç tüketimi ve düşük ses seviyesi gibi avantajlar sunar.

Flash bellek, okuma hızı konusunda iyi performans gösterir. Ancak yazma hızı, silme ve yeniden yazma işlemleriyle bağlantılı olarak daha yavaş olabilir. Ayrıca, flash bellekler, sınırlı sayıda silme ve yazma işlemi yapabilecekleri için zamanla performanslarında düşüş yaşayabilirler.

Flash belleklerin bir diğer avantajı da sabit disklerden daha dayanıklı olmalarıdır. Sabit diskler hareketli parçalardan oluşur ve bir darbe ya da sarsıntı, diskin hasar görmesine neden olabilir. Bununla birlikte, flash bellekler sabit disklerden daha pahalı olabilir ve daha az kapasite sunabilirler.

SD Kart

SD kartlar, taşınabilir bellek kartları olarak bilinir ve mobil cihazlarda, fotoğraf makinelerinde, dijital kameralarda, tabletlerde ve bilgisayarlarda kullanılır. "SD" kısaltması, "Secure Digital" teriminin kısaltmasıdır ve genellikle fotoğraf makinelerinde ve diğer cihazlarda kullanılan dijital kartlar olarak adlandırılır.

SD kartlar, flash bellek teknolojisi kullanır ve kapasiteleri genellikle megabayt veya gigabayt olarak ifade edilir. SD kartlar, 2 GB veya daha az kapasiteye sahip olanlar için SDSC (SD Standart Capacity) olarak adlandırılır. 4 GB - 32 GB arasındaki kartlar SDHC (SD High Capacity) olarak adlandırılır. 64 GB veya daha büyük kartlar SDXC (SD eXtended Capacity) olarak adlandırılır.

SD kartlar, genellikle Class 2, Class 4, Class 6 ve Class 10 olarak adlandırılan hız sınıflarına sahiptir. Hız sınıfları, kartın minimum veri aktarım hızını belirtir. Örneğin, Class 10 SD kartlar, en az 10 MB/s hızla veri aktarımı yapabilirler. SD kartlar ayrıca UHS (Ultra High Speed) hız sınıflarına sahiptirler, bu sınıfların hızları Class 10'dan daha yüksektir.

SD kartlar, genellikle FAT dosya sistemini kullanırlar. Bu nedenle, SD kartlar farklı dosya türleri için kullanılabilir ve birçok cihaz tarafından okunabilir. SD kartlar, diğer harici bellek cihazlarına benzer şekilde kullanılabilir, verileri depolamak ve transfer etmek için kullanılabilir.

Harici Diskler

Harici diskler, taşınabilir bir depolama aygıtıdır ve bilgisayarlar, dizüstü bilgisayarlar, tabletler ve akıllı telefonlar gibi birçok cihazda kullanılabilir. Harici diskler, içindeki bir sabit disk veya flaş bellek gibi depolama aygıtları kullanılarak veri depolamak için tasarlanmıştır.

Harici diskler, USB, Thunderbolt veya eSATA gibi çeşitli arabirimler aracılığıyla bilgisayara veya cihaza bağlanabilir. Bazı harici diskler, kablosuz olarak da bağlanabilir ve Wi-Fi veya Bluetooth aracılığıyla veri aktarımı yapılabilir.

Harici diskler, çeşitli kapasitelerde sunulur ve kullanıcıların verilerini yedeklemek, depolamak ve taşımak için idealdir. Ayrıca, taşınabilirlikleri nedeniyle harici diskler, fotoğrafçılar, video editörleri ve diğer profesyonel kullanıcılar tarafından tercih edilir.

Harici disklerin bazı avantajları şunlardır:

• Taşınabilirlik: Harici diskler, kullanıcıların verilerini taşımalarını kolaylaştırır ve farklı cihazlar arasında veri aktarımı yapmalarını sağlar.
• Depolama kapasitesi: Harici diskler, terabaytlarca veri depolamak için yeterli kapasite sunabilir.
• Güvenlik: Bazı harici diskler, verileri şifrelemek veya parola korumak için kullanıcı dostu özellikler sunar.

Harici disklerin bazı dezavantajları şunlardır:

• Daha yavaş hız: Harici diskler, bilgisayarın dahili sabit diskine göre daha yavaş bir veri aktarım hızına sahip olabilir.
• Daha büyük boyut: Harici diskler, taşınabilirlik nedeniyle daha küçük boyutlarda olmakla birlikte, dahili sabit disklerden daha büyük boyutlarda olabilir.
• Kırılma veya hasar riski: Harici diskler, taşınabilir oldukları için düşme, çarpma ve diğer hasar risklerine karşı daha savunmasız olabilir.

Optik Diskler

Optik diskler, verilerin optik olarak okunup yazılabildiği, plastik veya metal bir disk üzerine yapılmış bir depolama ortamıdır. Bu diskler, yüksek kapasiteleri, düşük maliyetleri ve yaygın kullanımları nedeniyle çeşitli uygulamalarda kullanılır.

Optik diskler, bilgiyi okuyan bir lazer ışını kullanır. Lazer ışını, disk üzerindeki ince bir metal veya organik tabakaya odaklanarak, depolanan verileri okur. Okunan veriler, bir dizi küçük noktalar şeklinde kodlanmıştır ve bu noktaların her biri bir bit verisini temsil eder.

Optik diskler, boyut, şekil ve veri kapasitesi bakımından farklılık gösterir. İşlevlerine göre farklı türleri vardır. Örneğin:

• CD (Compact Disc): 700 MB'a kadar veri depolayabilen 12 cm çaplı optik bir disk formatıdır. Müzik, veri veya video verilerini depolamak için kullanılır.
• DVD (Digital Versatile Disc): CD'lerden daha yüksek kapasitelerde veri depolayan 12 cm çaplı bir disk formatıdır. DVD'ler, filmler, müzik, veri ve oyunlar gibi farklı amaçlar için kullanılır.
• Blu-ray Disc: Yüksek çözünürlüklü video, müzik ve veri depolamak için tasarlanmış bir optik disk formatıdır. 25 GB ve 50 GB kapasitelerinde diskler mevcuttur.

Optik disklerin bazı avantajları şunlardır:

• Yüksek kapasiteli depolama: Blu-ray diskler 50 GB'a kadar veri depolayabilir.
• Ucuz: Optik diskler, sabit diskler veya diğer depolama aygıtlarına kıyasla daha ucuzdur.
• Dayanıklı: Optik diskler, hasara veya çizilmelere karşı oldukça dayanıklıdır.

Ancak, bazı dezavantajları da vardır:

• Yavaş okuma ve yazma hızı: Optik diskler, diğer depolama aygıtlarına göre daha yavaş okuma ve yazma hızlarına sahiptir.
• Veri kaybı riski: Optik diskler, diğer depolama aygıtlarına göre daha yüksek veri kaybı riski taşır. Çizikler veya hasarlar, disklerin okunmasını engelleyebilir veya veri kaybına neden olabilir.
• Sınırlı yazılabilirlik: Optik diskler genellikle sınırlı sayıda kez yazılabilir ve üzerlerindeki veriler değiştirilemez.